Het is een blij weerzien met de hoofdpersonages uit Springvloed, de eerste thriller van het Zweedse scenaristenkoppel Cilla en Rolf Börjlind. Door intensief sporten heeft Tom Stilton het fysieke niveau bereikt van voor zijn daklozenperiode, maar psychisch heeft hij nog een lange weg af te leggen. Hij kampt met de prangende behoefte om alle verloren tijd in te halen, zichzelf terug te vinden, en opnieuw een plek in de samenleving in te nemen. Wat moet hij met zijn leven aanvangen? Hij voelt nog steeds intuïtief wat juist of fout, goed of slecht is, maar denkt er niet aan om terug te keren naar het politiemilieu. Olivia, geboren bij springvloed, keert na een sabbatjaar waarin ze op zoek ging naar haar roots, terug naar Zweden. Ze gooit het roer radicaal om, neemt de naam van haar biologische moeder aan en wil het politiekorps verlaten om kunstgeschiedenis te gaan studeren. Toch blijft er iets aan haar knagen: 'Al die mensen die hun leven wijden aan het beschermen en helpen van andere mensen. Waarom wil zij dat niet?’ Wanneer een buurman dood wordt aangetroffen, een geënsceneerde zelfmoord, en zijn dochter beroep op haar doet om diens verdwenen laptop terug te vinden, komt Olivia in het vaarwater van de politie terecht. Die veronderstelt een verband met een grote drugszaak terwijl Olivia een ander spoor volgt. Bengt Sahlmann was namelijk in een hoogoplopende ruzie verwikkeld met Jean Borell, een vroegere klasgenoot die nu winst probeert te maken in de zorgsector. Olivia ontdekt dat Silvergården, het bejaardentehuis waarin Sahlmanns vader stierf, het niet zo nauw neemt met de regels: het personeel is onderbezet, heeft niet de juiste opleiding, werkt zonder zinnige planning en moet bezuinigen. Wanneer het materiaal op Bengt Sahmanns laptop te maken blijkt te hebben met de schandalen in Silvergården en aan een journalist werd overhandigd, is dat een duidelijk motief. Stilton reist op zijn beurt met zijn vriend Abbas (en een gevaarlijk stel messen in diens bagage), naar Marseille, een stad beladen met traumatische herinneringen. Ze willen uitzoeken wie de blinde Samira heeft vermoord, Abbas grote liefde. Wanneer het hele avontuur zich verplaatst van Marseille naar Stockholm houdt Stilton er een slecht gevoel aan over. Uiteindelijk zullen de twee zaken met elkaar verstrengelen op een manier die niemand had voorzien.
Net als bij Springvloed wordt het verhaal zeer filmisch weergegeven in snelle, korte stukjes zoals dat ook het geval is bij de scenario’s van de Martin Beck-films die de auteurs schreven. In De derde stem krijgen de personages meer body en is de plot nog spannender, wat belooft voor het derde deel. Naar goede Zweedse traditie mag ook een vleugje maatschappijkritiek niet ontbreken.
[Myriam Bellens] Verberg tekst

De (zelf)moord van/op een douanebeambte in Stockholm, de diefstal bij de douane van drugs, de moord op de assistente van een messenwerpster in Marseille en de verwaarlozing van ouderen in verpleeghuizen lijken niets met elkaar te maken te hebben. Maar als Olivia Rönning en Tom Stilton zich ermee gaan bemoeien, komen de puzzelstukjes toch samen. Dit tweede boek met dezelfde hoofdpersonen als in 'Springvloed' is weliswaar een zelfstandig te lezen avontuur maar het is wel heel prettig als je bekend bent met de karakterontwikkeling uit het eerste deel. Hoewel de verhaallijnen tamelijk gezocht bij elkaar komen is het verhaal spannend genoeg om te blijven boeien. Dat komt vooral door de prettige karakters van de hoofdrolspelers waardoor je je als lezer betrokken voelt. De karakters van de anderen zijn tamelijk voorspelbaar. Het taalgebruik is niet moeilijk. Een prettig lezende thriller voor wie genoten heeft van 'Springvloed'.